معنی شخ محله - جستجوی لغت در جدول جو

شخ محله

(شُ مَ حَلْ لَ)

دهی از دهستان لنگاشهرستان شهسوار. سکنۀ آن 110 تن. آب آن از رود خانه کاظمرود. محصول عمده آنجا برنج، چای و مرکبات. راه آن ماشین رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

شال محله

(مَ حَلْ لِ)

نام دهی است از دیه های اطراف تنکابن. (از سفرنامۀرابینو ترجمه فارسی ص 143). مخفف آن شل محله است

لغت نامه دهخدا

کت محله

دهی است از توابع چهاردانگه بخش هزارجریب مازندران. (ترجمه سفرنامۀ مازندران رابینو ص 167)

لغت نامه دهخدا

کل محله

(کَ نَ)

دهی از دهستان سیاهکلرود است که در بخش رودسر شهرستان لاهیجان واقع است و 210 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

شاه محله

(مَ حَلْ لِ)

دهی از دهستان دابو بخش مرکزی شهرستان آمل. دارای 180 تن سکنه. آب آن از رودخانه. محصول آن برنج. کنف. صیفی و نیشکر است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

شفت محله

(شَ مَ حَلْ لِ)

دهی از دهستان گسگرات بخش صومعه سرا از شهرستان فومن. سکنۀ آن 171 تن. آب آن ازرودخانه شاندرمن است. محصول عمده برنج، توتون و مختصر ابریشم میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

شیرمحله

(مَحَلْ لِ)

دهی است از بخش مرکزی شهرستان آمل. سکنۀ آن 620 تن. آب آن از رود هراز. صنایع دستی زنان کتان بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

گل محله

(گِ مَ حَلْ لَ)

دهی است از دهستان دابو بخش مرکزی شهرستان آمل واقع در 15000 گزی شمال خاوری آمل، کنار رود خانه هراز. هوای آن معتدل و دارای 215 تن سکنه است. آب آن از رود خانه هراز ومحصول آن برنج، کنف و صیفی است. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

هم محله

(هََ مَ حَلْ لَ / لِ)

دو تن که در یک کوی خانه دارند. همسایه

لغت نامه دهخدا

یخ ماله

(یَ لَ / لِ)

یخ بازی. یخ لخشک:
سرو روان من که به یخ ماله می رود
صد جان به افت و خیز به دنباله می رود.
سیفی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سر محله

رئیس محله، در بازیهای کودکان مبدا یا محلی است که بازی از آن جا شروع و به همان جا ختم میشود که بدان هوا نیز گویند

فرهنگ لغت هوشیار